ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Σήμερα εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, μία από τις θεομητορικές εορτές.
Στην πόλη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας, ο Θεός απέστειλε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ προς μία παρθένο που καταγόταν από το γένος του Δαβίδ, είχε μνηστευθεί τον Ιωσήφ και λεγόταν Μαριάμ. Τότε η αγία Ελισάβετ εγκυμονούσε τον Τίμιο Πρόδρομο.
Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος κυοφορείται και γεννάται έξι μήνες πριν τη γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού λόγω του ότι το κήρυγμα του επρόκειτο να προηγηθεί του κηρύγματος του Ιησού Χριστού. Επιπλέον το κήρυγμα του έπρεπε να ακουστεί πριν τη γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού για να προετοιμάσει την οδό για την ευαγγελική αλήθεια, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο απόστολος Παύλος «είχε έλθει τότε το πλήρωμα του χρόνου» για να σαρκωθεί και να έρθει στον κόσμο ο Υιός του Θεού. Η συγκεκριμένη στιγμή επιλέχθηκε γιατί τότε βρέθηκε η αγιότατη Παρθένος Μαρία, η μόνη από των αιώνων Παναγία Κόρη, η μόνη που κρίθηκε από τον Θεό Πατέρα άξια να γίνει Νύμφη Του, να γίνει άνυμφος Μητέρα του Υιού του.
Όπως θεολογούν οι άγιοι Πατέρες της εκκλησίας μας η Παρθένος Μαρία παρέμεινε στον λογισμό άτρωτη από την αμαρτία γι αυτό και την αποκαλούμε «άσπιλη, αμόλυντη, άχραντη, άφθορη και Πάναγνη». Ο Θεός σαρκώθηκε όχι με συνάφεια ανδρός αλλά με την επέλευση του Αγίου Πνεύματος, το οποίο εξάγνισε την Παρθένο από το προπατορικό αμάρτημα. Το όνομα της Παρθένου, Μαριάμ ή Μαρία, εβραικό, σημαίνει Κυρία, διότι κυρίευσε όλα της τα πάθη και κατέστη ως Θεομήτωρ Κυρία όλου του κόσμου.
Ο αρχάγγελος Γαβριήλ, ο αγγελιοφόρος χαρμόσυνων μηνυμάτων της Καινής Διαθήκης, εισήλθε εκείνη την ημέρα αύλως στο δωμάτιο της Παρθένου και της απεύθυνε το αιώνιο «χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου, ευλογημένη συ εν γυναιξίν». Η Παναγία έπρεπε να χαίρει, γιατί ήταν πάναγνη, αναμάρτητη και θα δεχόταν το πλήρωμα της χαράς, τον Υιό του Θεού. Ο Γαβριήλ την αποκάλεσε με το πρόσταγμα του Θεού κεχαριτωμένη, δηλαδή γυναίκα που έλαβε το πλήρωμα της χάριτος, είχε χαριτωθεί δηλαδή ένεκα του παναγίου βίου της. Για τις αρετές της, ο Κύριος θα σαρκωνόταν απ΄αυτήν και θα ήταν αλλά και θα είναι μαζί της στην αιωνιότητα. Θα ήταν η κατεξοχήν ευλογημένη γυναίκα ανάμεσα σ’ όλες τις γυναίκες. Ο Γαβριήλ καθησύχασε την ταπεινή ψυχή της Παναγίας, όταν είδε ότι ταράχθηκε, λέγοντας της πως είχε βρει χάρη ενώπιον του Θεού και είχε κερδίσει πλήρως τη Θειική εύνοια και ευμένεια για αυτό επρόκειτο να συλλάβει Υιόν, τον Ιησούν, που σημαίνει Σωτήρας. Αυτός θα ήταν ο μόνος αληθινός Σωτήρας του κόσμου και Βασιλέας της ατελεύτητης Βασιλείας του κόσμου. Όταν η Πάναγνος Μαρία ρώτησε τον ουράνιο μηνυτή «Πως είναι δυνατόν να γίνει τούτο αφού δεν έχω γνωρίσει άνδρα», ο αρχάγγελος της αποκρίθηκε πως θα την επεσκίαζε η Χάρη του Παναγίου Πνεύματος, με τη δημιουργική δύναμη του οποίου θα συνελάμβανε τον Υιό του Θεού. Μετά το διάλογο τούτο η Παρθένος Μαρία βεβαιωμένη εσωτερικά αποκρίθηκε με ταπείνωση, υποτάσσοντας τη βούληση και συνέργεια της στο Θεϊκό βούλημα «ιδού η δούλη Κυρίου, γενοίτο μοι κατά το ρήμα σου», τότε η Χάρη του Αγίου Πνεύματος επεσκίασε την αγία Παρθένο και συνέλαβε ασπόρως και υπερφυώς τον Υιό του Θεού. Αυτό είναι το Μυστήριο των Μυστηρίων που σήμερα εορτάζουμε. Είναι η χαρμόσυνη αγγελία για τη σωτηρία του σύμπαντος κόσμου. Είναι το μόνο αληθινό Ευαγγέλιο. Είναι η ενσάρκωση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Υιού και λόγου του Θεού για αυτό και αποκλήθηκε Ευαγγελισμός της Θεοτόκου.
Ας ευχαριστήσουμε και ας δοξάσουμε τον Κύριο για την άμετρη ευσπλαχνία Του που για τη σωτηρία μας έγινε σπλάχνο ανθρώπου, δηλαδή σπλάχνο της Θεοτόκου. Ας χαιρετίσουμε την Πανάχραντο Παναγία Μητέρα μας κι ας προσπέσουμε στη Χάρη Της με ευλάβεια και ταπείνωση. Στη χάρη της την ανεξάντλητη, της κατά φύσιν Μητέρας του Θεού και κατά χάριν μητέρας ημών των Χριστιανών, στις δύσκολες ημέρες που η αγάπη του Θεού επέτρεψε να διερχόμαστε. Ας προσευχηθούμε με πίστη, με ελπίδα, με μετάνοια, με διόρθωση του βίου μας, για να λάβουμε πλούσια τα δωρήματα από την ακένωτη πηγή των οικτιρμών της Παναχράντου Μαρίας, με τις πρεσβείες της οποίας, ο Χριστός και Θεός θα ελεήσει εμάς.
Μαρία Αποστολάκη
